Vraagtekens bij (de wetenschappelijke onafhankelijkheid van) het RIVM

J’ accuse…! Geplaatst op 07 maart 2021, Geschreven door Maurice de Hond

Ik heb lang geaarzeld of ik dit stuk zou schrijven. Maar nu is het moment daar. Het RIVM manipuleert de regering en ons door de manier waarop ze met data, modellen en prognoses omgaan. Met enorme gevolgen voor ons land. Als dit niet massaal aan de kaak wordt gesteld, dan blijft dit land onder het juk van het RIVM en het OMT. Vanaf het moment dat ik me kan herinneren ben ik met cijfers bezig geweest. Van jongs af aan hielp ik mijn vader in het weekend de nota’s op te maken voor zijn grossierderij in fruit. (Gelukkig was er toen geen BTW, zodat ik me als achtjarige kon beperken tot optellingen). Op de middelbare school koos ik HBS-B. Als 18-jarige heb ik in 1965 leren programmeren. Bij mijn studie Sociale Geografie koos ik voor mijn doctoraal het bijvak Statistiek. En als wetenschappelijke medewerker van het Sociaal Geografisch Instituut gaf ik o.a. statistiek aan de studenten. In mijn werk als markt- en verkiezingsonderzoeker ben ik vanaf het begin van de jaren zeventig altijd veel met cijfers bezig geweest. Plus dat ik als nieuwsjunkie me vaak extra verdiep in de cijfers achter het nieuws. Cijfers/data zijn van groot belang om zowel te onderzoeken wat er gebeurd is, als om een gevoel te krijgen van wat er gaat gebeuren.

Vanaf februari 2020 ben ik al intensief bezig om de cijfers te volgen van over de hele wereld. Ook op dat punt leven we, dankzij internet, in een unieke periode uit de wereldgeschiedenis. Vrijwel ieder land heeft één of meerdere websites met cruciale informatie. Veel landen stellen de basisdata beschikbaar om te kunnen analyseren. Plus dat er diverse prachtige websites zijn waar de cijfers uit de verschillende landen worden gecombineerd.

Zowel op basis van mijn data-expertise als vanuit mijn kennis van hoe het in andere landen gaat, schrijf ik deze J’ accuse over de wijze waarop in Nederland door het RIVM met data, modellen en prognoses wordt omgegaan. Ik ben daar altijd voorzichtig in geweest, want ik ben geen roeper om het roepen. Maar na al onderzoeken sinds februari 2020 en na alles te hebben gevolgd en geanalyseerd het afgelopen jaar kan ik maar tot één conclusie komen. En de kern van mijn harde beschuldiging aan het RIVM is deze:

• Het RIVM is niet bezig om op basis van data regering en bevolking objectief te informeren om te zorgen dat daarmee de beste keuzes worden gemaakt. Het RIVM is met data, modellen en prognoses bezig om regering en bevolking te manipuleren.

• Dat doen ze om van de regering en de politiek de maatregelen te krijgen die zij gewenst achten voor de bestrijding van het Coronavirus. En dat doen ze om (mede met de hulp van veel media) de bevolking op basis van angst zoveel mogelijk zich te laten houden aan die maatregelen. Bij dat manipuleren legt het RIVM zich amper enige beperkingen op. En dat is een regelrechte schande voor datgene waar het RIVM zich zo vaak op beroept: de wetenschap.

In veel van mijn artikelen vanaf mei 2020 heb ik het hierover gehad. Door hierop te klikken ziet u daar een overzicht van. Daarin treft u een onderbouwing aan van mijn opstelling in dit artikel.

De fundamentele problemen die we in Nederland hebben zijn:

1. Geen scheiding van taken/verantwoordelijkheden. Er is geen scheiding aangebracht tussen dataverzameling/data-interpretatie en beleidsadvies. Het wordt allemaal in één hand gehouden. En daardoor wordt de dataverzameling/interpretatie in dienst gesteld van zowel het adviseren van maatregelen als het evalueren van het effect. Het effect van de genomen maatregelen wordt -ongeacht hoe de ontwikkelingen verlopen- altijd bewezen. Als de cijfers dalen komt het door de maatregelen. Als de cijfers stijgen is het aan de maatregelen te danken dat het niet sterker stijgt.
2. Men is niet transparant. Het RIVM is niet transparant over de modellen die men gebruikt en niet over de keuzes, die men maakt. Laat staan dat men open is voor debat over die keuzes. Dat geldt o.a. voor de wijze waarop de reproductiefactor wordt berekend. Dat gebeurt sinds 12 juni via het aantal positieve testen. Dat daardoor zowel de mate van testbereidheid, als de testcapaciteit, als de criteria wanneer je je mag laten testen, deze reproductiefactor ingrijpend kunnen beïnvloeden, lijkt niet alleen op de koop toe genomen te worden, maar lijkt juist de mogelijkheid voor manipulatie te vergroten. (Zo was de reproductiefactor van 1,14 voor 12 februari die afgelopen dinsdag werd gemeld volledig toe te wijzen aan het winterweer met direct daarna het lenteweer en een daaruit voortvloeiende sterke toename van het aantal mensen dat zich lieten testen).
3. Men verbergt/verhult cijfers, die niet in het geschetste beeld passen. Een goed voorbeeld hiervan is de resultaten van het onderzoek naar de mate waarin de Britse variant zich in Nederland echt verspreidde. Dat ging vanaf de tweede helft januari veel langzamer dan men had gedacht. Maar dat werd eerst naar buiten toe vrijwel geheel genegeerd en later zo diep mogelijk verstopt.
4. Men gebruikt alleen cijfers uit andere landen als die in het eigen plaatje passen. Ontwikkelingen in andere landen kunnen heel leerzaam zijn. Het RIVM gebruikt alleen die cijfers, die men wil gebruiken om de eigen beweringen te onderbouwen. Dat bij voorbeeld in België met minder strenge maatregelen de cijfers zich gunstiger ontwikkelen dan in Nederland wordt genegeerd. Het gehanteerde RIVM model zou toch ook van toepassing horen te zijn in een naburig land/regio.
5. Men erkent niet als men mis zat/zit. In een crisis als deze is het niet erg als men bepaalde ontwikkelingen verkeerd inschat. Wat wel heel schadelijk is als men dat niet bereid is om te erkennen. Men laat dus die verkeerde inschatting bestaan, waardoor het negatieve effect van die verkeerde inschatting alleen maar versterkt wordt. Gisteren was dat patroon goed te herkennen bij het interview van Van Dissel en Wallinga bij de NOS, waarin gesteld werd dat men de mate van besmettelijkheid van de Britse variant niet te hoog had ingeschat, eerder te laag.
6. Dataverzameling is slecht en loopt ook via belanghebbenden. De dataverzameling is niet accuraat en niet actueel en niet compleet. Daardoor kunnen er ook verkeerde conclusies getrokken worden. Plus dat die ook nog ten dele plaats vindt door belanghebbenden waardoor ze met de cijfers ook gewenste doelen kunnen realiseren. Door data sneller of langzamer aan het RIVM te presenteren kunnen cijfers kunstmatig verhoogd worden. Door bij de telling van ziekenhuisopnames degenen die opgenomen zijn voor een ander gezondheidsprobleem, die positief testen, ook als Covid-19 patiënt mee te nemen.
7. Er zijn weinig politici, journalisten (en medici), die veel verstand van data hebben. Op zichzelf is dat niet erg, maar als je aan de ene kant niet door hebt dat het RIVM je met cijfers probeert te manipuleren en aan de andere kant niet bereid bent de steun in te roepen van mensen die wel veel verstand hebben van data, dan blijft de situatie bestaan dat het RIVM ongestraft met de bestaande praktijken door kan gaan.

De grote gevolgen van deze manipulatie.

Door deze manipulaties ontneemt het RIVM de regering en het parlement de mogelijkheid om een goede afweging te maken tussen het positieve effect van maatregelen voor de bestrijding van Covid-19 en de nadelige effecten van die maatregelen. Ook de besluitvorming van de regering van dit weekend is daar weer een bewijs van. De schade van deze manipulatie voor onze samenleving op dit moment en in de toekomst is kolossaal. Veel groter dan bijvoorbeeld de schade die autofabrikanten aanbrachten door sjoemelsoftware in hun dieselauto’s aan te brengen, zodat de echte mate van vervuiling van de dieselmotor werd verhuld. Maar wel enigszins vergelijkbaar. Mede omdat de media t.a.v. deze enorme misstand hun “waakhondfunctie” niet op hebben gepakt, duurt dit nu al bijna een jaar. Zolang deze misstand niet massaal aan de kaak wordt gesteld en door ingrijpen vanuit de politiek wordt beëindigd zal Nederland in de greep blijven van het RIVM en OMT met alle gevolgen van dien. Gevolgen die nog eens bovenop de reeds onafwendbare gevolgen komen.

Bron: website Maurice de Hond